ଭଭରେ ଭାର ଯେଉଁ ଅମେଣ୍ଟା। ଆଦର୍ଶବାଦ, — ବସ୍ତୁବାଦୀର ବରଫ ବୋଝଢିଲେ ଅନ୍ଧସ୍ତ୍ର ଧାସ ଝିକକ, ଅଙ୍କକଷା ଦୁଦ୍ଧଆଁ ଯାକର ସୋ ନା ଉହାଡ଼ରୁ ଢଥାପି ସେ ଖୁସ୍ ଖୁବ୍ ହୁଏ, — ବନ୍ମଣା ଭୂଢରର ଗୋ।ଝିକିଆ ଝିଳ ଛୁରପୋକଟି ପଣ ।
ଢାହାଈ ଭାଉନାରେ ଏଂକଚ୍ ଗୁଓ ଧରେ ହାଇଦେଖା ପେ:ଥ, ଭରତୀୟ, ଇଂରେଜ, ଫରସ ଓ ଜର୍ମାନ ଗ୍ରନ୍ଥର ଅନୁବାଦ, ଚେଲଗ୍ରେକୁ କରେ ମୂଳଦୁଅ, ସାନ ଲେନ୍ସରେ ଦେଖି ପେନ୍ସିଲ କାଗଳରେ ଅଙ୍କି ମQ ରହେ ଭାର ଭବଷ୍ୟଢର ପ୍ରକାଣ୍ଡ କୋଲପ ଭଢରେ ଗୃଦ୍ଧ ମୋଡ଼ବାରେ ।
ଭବେ, ସେ ଦେଖ ଛୁ
ଦାଢଦେଖା ଶାସ୍ତ୍ର କହେ ହାତର ରେଖା ବଦଲ ଲଗିଥାଏ ଏବଂ ଢାହା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଭୂଗ୍ୟକୁ ଏବଂ ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତ ଓ କାର୍ଯ୍ୟବଳରେ ମଣିଷ ନଜ ହାତରେଖାର
ତେଣୁ ଅନେକ ସମୟରେ ସଂକଟ୍ ଗୁଓ ସାନ ଲେନ୍ସ ଧଈ ଭା' ହାତ ପାପୁଲକ ଗୃହଁ ଗୃହ ସଂଶ୍ବତ ପଈବର୍ତ୍ତନ ଲକ୍ଷ୍ୟକରେ । (ଧାନ ରେଖା ଓ ପ୍ରଧାନ ଗ୍ରହ-କ୍ଷେ&ଗୁଣ୍ଡକୁ ଗୃହଁ ପବଳ ଇଚ୍ଛାଣଣ୍ଡ ପ୍ରୟୋଗକର ଦୀର୍ଘଶ୍ବାସ ପକାଏ,— <ଗ୍ୟରେଖାର ଏହି ଅଗର ନାସି, ଝିକଣ୍ଠ ସଙ୍ଘ ବାଙ୍କନ୍ତା ସେ ମଝି ଆଙ୍ଗୁଠି ମୂଳର ଶଦ୍ଧକ୍ଷେସ ଗ୍ରନ୍ଥ ବଶି ଆଙ୍ଗୁଠି ମୂଲ ମଝିକି ବୃହତ କ୍ଷେତ୍ର ଆଡ଼କୁ ! ପାପୁଲ ମଝି ର ମଙ୍ଗଳ କ୍ଷେଞ୍ଚଟି, ପୋଖଟୁ ପଣ ରହଛୁ, ଆଦା,—ସହ ଟିକିଏ ଖୋଲନ୍ତୁ! ସେ ! ତେବେ ଏଂକଟ୍ ଗୁଞ୍ଜି, -କେଉଁଠି ବସନ୍ତା। ସେ ଯାଇ, ଆର ଘରର ଉପରକର ଚୌଦ୍ଧ ସେକ୍ଷେ ଦୂର ହୁଅନ୍ତା। ନାହଁ ଭା’ ପାଇଁ । ଇଚ୍ଛାଶ), ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତ ! ଘ,
ନୂଆ ଲେନ ଦେଖିରେ ଢାର ଆଗ ନଘାପଡେ ଦ୍ଵାରପାପୁଲ ଉପରେ ଏବଂ ଉପଶକମାନଙ୍କର ହାତପାପୁଲକୁ ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ ଗୃହଁ ସେଥରୁ ଜଣାପଡେ ଥିବା ସ୍ବଭାବ, ଚଈନ୍ଧ ଓ ସେମାନଙ୍କ ଭବିଷ୍ୟତ ଆଦି ସେ ଗୋଟିଏ ଖାତାରେ ଝିପି ରଖିଥାଏ, ସେହ ଲେଖାକୁ ଦେଖି ଦ୍ଧୟନ୍ତ୍ରଣ କରେ ସେମାନଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ଶଜର ସମ୍ବନ୍ଧ ।
ସାଙ୍ଗଲେକେ ହାତ ସଧେଇବାକୁ ଆସନ୍ତ, ସଂକଟ୍ ଗୁଓ ଅଭ୍ୟାସ କରେ, ଦକ୍ଷତା ବଢ଼ାଏ ।
ଶନ୍ତୁ ବଦ୍ୟାକୁ ସେ ମୂଲଏ ଭୁଲଏ ଜଜ ଭବିଷ୍ୟତ-ଦେଖା ଦର୍ପଣ ପଈ,— ଦିନ ଆସିବ, ଦକ୍ଷତା ବଢ଼ି ଯାଇଥବ, ଉକ୍ଟଲ ହୋଇ ଦଶି ପାଈବଜ ଭଗ୍ୟର ପ୍ରଶ୍ନ ଟିକ ଟିକ ଘନା, ଅନ୍ଧପୋଲ ଅପସନ୍ ଯିବ, ଏଂକଳ୍ପ ଘଓ ରୁଝି ବ କେଉଁଠି ସେ ।