ଦାନା ପାଣି
ଜନାଦ,---କୋହାଇ ! କୋହାଇ !” “କୋଇ ହାୟୁ’ର ସାହେଏ ଡାକ ଏବଂ ‘ହଜିର’,—ସେ ‘ହଜୁର’ର ଭୁରନ୍ତ ପ୍ରକାଶ ଚଟ୍ପତ୍ ! ମୁହଁ ଝାଲେଇଗଲ, ଆଉକ ପଡ଼େଲ ସେ କାନ୍ଥକୁ ।
ମନQକ୍ତରୁ କେଉଁ ଅଜ୍ଞତ ଚେଢନାରେ ସନ୍ଦେଶ ଛୁଝିଛୁ, ଏଥର ଢାର ଡକର ପଡ଼ିବ । ଅନୁଭବ କଳ୍ପ,—ଭବନା ଓଲଟି ପାଲଟି ସାଇଛୁ, ଦେହ ଥରେଇ ଥରେଇ ଗୋଟାଏ ଅଜଣା ଭସ୍ମ । ଭକ୍ତରେ ସାହେବ, – ଢାର ଗନ୍ଧମୁକ୍ତର ଅଧ୍ବନାଘ, ଢାର ଦାନାପାଣିର ବ୍ୟସ୍ତତ୍ବକୁ କଲମର ଏକା ରେଳେ ମାଈ ପାଈବ,. ଢାଈ ପାବ । ଦାନାଵାଣି ! ଡଃ ! କେଡ଼େ ଦଶଦ୍ର । ଦଶଦ୍ର ସେ ! ଦାନାପାଣି !—ସେପଣକ ଗୋଟାଏ ନରଭୃକ୍ ଲତାର କଳା କଲା ଗଣ୍ଠି ଗଣ୍ଠି ଆ ସିଅ, ଗୁରେଇ ଧଊଛୁ - ମାଡ଼ ଆସୁଛୁ ରୁଷି ଆସୁଛୁ ଢଳିଆଡ଼ । ବେକ Đପି ଦଉଛୁ, ଢଣ୍ଟି ଅଠା ଅଠା । ରୁମାଲ କାଢ଼ି ରଗଡ଼ ରଗଡ଼ ମୁହଁ ପୋସ୍ଥଲ, ପ୍ରସ୍ତୁତ କଲ ଜନକୁ ଯଥାସାଧ । ତଥାପି ଅପ୍ରସ୍ତୁତ, ବଳର ପଶୁ । ସଢକୁ ସଢ ଚପଗୁଣି ଧାଇଁଆସି ହାତ ଦେଖାଇ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତ କଲ, ଡାକଘ ପଡ଼ିଛୁ ।
ଢୋଫାନରେ ଓଝାଈ ହେଲପଶ୍ ଠେଲଦେଲ୍ ପଶ୍ ପର୍ଘ । ଆଡ଼େଇ ସେ ତରକୁ ପଶିଲ, ଦୁଆରମୁହଁ ଚେଁ ଦୂରକୁ ଗୃହଁଦେଇ ଅଣ୍ଟାରୁ ଭଙ୍ଗିପଡ଼ ଜଣାଣ
“ଗୁଡ଼ ମଣ୍ଡିଂ—ସାର ୟୋର ଅନର —"
ଦୂରରୁ ଜବାବ୍ ଆସିଲ—“ସୀଟ୍ ଡାଉନ୍, ସୀଟ୍ ଡାଉନ୍—” ବସିପଡ଼ । କାବା ହୋଇ ଦୂରକୁ ଗୃହିଲା । ଦ୍ୱିବାକୁ ହେଲେ ପାଖକୁ ଯିବା ଦରକାର । ଯିବ କ ? ସାହେବ୍ର ମୁହଁ ଭଲକୁ, ଫାଇଲ ଉପରକୁ ।
ଆଦେଣର ପ୍ରଚଣ୍ଡତ୍ତା ଯେପଣ ଭାର କାନ୍ଧରେ ହାଢ ଦେବାକୁ ଗୃହେଁ । କୋଟ୍-ପ୍ୟାଣ୍ଟ ପିନ୍ଧା ବଲୀଦତ୍ତ ଦବଯାଇ ବସିପଡ଼ଲ ସୀଟ୍ ଡାଉନ୍ର ଭୋଫାନ କଲେ । ମାଡ଼, ଭଲିକୁ ଗୋଟି ସେହ ଚଟାଣରେ
“ଇଉଅ—” ଗର୍ଜିଲେ ସାହେବ—“କମ୍ ହ୍ୟା ।” ଥର ଥଶ୍ ଆଗେଇ ସ୍ଟଲଲ ବଳର ପଶୁ, କାନ ଉଁ ଉଁ କରୁଛୁ । ସାହେବ.
ଢାର ନାଁ ଲେଖା କାଗଜ ଖଣ୍ଡି ଉଠେଇ କାଗଜରୁ ତା ଉପରକୁ ଢା ଉପରୁ କାଗଜକୁ ମିଳେଇ ଦେଖିଲ ଗୃହାଣୀରେ ବାରମ୍ବାର ଦେଖିଲେ, ଢାଳୁରୁ ଭଲପାଯାକେ ।
ଈଲ୍ଗିଲ୍ ବଳୀଦତ୍ତ, ଥଈଲଗିଲ । ଥର ଥଶ ବ୍ୟାକରଣ ଭୁଲ ଅଶୁକ ଇଂରେଖରେ ଗାଇଗଲ ନିଜ କଥା, ସେ ଆସିଛୁ, ଆସୁ ଆସୁ କାମରେ ଜଏନ୍ କରିଛୁ,